De Eendracht blaast Jiri naar een negen!
Door Yvonne Bosch, eerder verschenen in TC Tubantia (20 maart 2007)
Jiri Rutten is gisteravond met een negen en dus met lof geslaagd voor zijn praktijk D examen HaFaBra van de Muziekschool Twente. Dat deed hij in de recreatiezaal van het Meulenbelt. Het was niet zo maar een examen. Behalve dat het openbaar was, werd de 21-jarige Rutten begeleid door muziekvereniging de Eendracht uit Almelo. Ook voor de Eendracht was het de eerste keer zij medewerking verleende aan een examen. Initiator was Gerard Grobben, zowel dirigent van de Eendracht als als saxofoondocent verbonden aan de Muziekschool Twente. |
De stukken die Rutten speelde samen met de Eendracht waren Ballade van Alfred Reed en Concerto for Alto Saxophone van Ronald Binge. Met een 9,5 voor zijn scriptie kon er eigenlijk weinig meer misgaan, maar toch was de 21-jarige Rutten wel nerveus. "Ik was vooral zenuwachtig voor het eerste deel van mijn examen dat ik moest afleggen bij de Muziekschool.
Het tweede deel van het examen, samen met de Eendracht, daar had ik meer vertrouwen in. En dat bleek niet onterecht, want de Eendracht heeft mij fantastisch begeleid." Iedereen ging er eigenlijk wel van uit dat Jiri met een hoog cijfer zou slagen, en dat legde enige druk op zijn schouders, vertelt Rutten. "Ik voelde me wel een beetje verplicht, vooral ten opzichte van het orkest, om met lof te slagen. Zij zitten hier met zijn allen voor mij en hebben hard gerepeteerd op de muziekstukken, dan moet ik natuurlijk wel mijn uiterste best doen en met een hoog cijfer slagen." Jiri luidde met zijn examen de examenweek van de Muziekschool Twente in. De hele week zijn er nog praktijkexamens.
Nu hij zijn D- examen op zak heeft, is Jiri Rutten niet van plan te stoppen met zijn muzieklessen bij Gerard Grobben. „ Nee ik ga gewoon door met lessen volgen, ik heb al negen jaar les bij Gerard en hij weet mij iedere keer weer op de juiste manier te stimuleren. Maar ik probeer misschien wel toelating te doen bij het conservatorium in Utrecht, of in ieder geval daar lessen te volgen."
'Kerkorgels…we hebben hier alleen maar drankorgels'
Muziekvereniging De Eendracht op repetitieweekend
Door Yvonne Bosch (oktober 2006)
Het is maandagavond, de wekelijkse repetitieavond. 'Hoe voel jij je...?' 'Weer een beetje bijgekomen…?' Debbie is nog steeds ziek, Loes is zo verkouden dat ze nauwelijks kan praten. Ogen zijn meer dicht dan open. Han en Jeroen zingen nog een keer de Abba-hit Fernando, het lijkt niet op de versie van de zaterdag daarvoor. Kortom de Eendracht heeft er weer een repetitieweekend opzitten. |
Tachtig liter bier, een hoop wijn en fris staan klaar. Dat blijft voorlopig nog even onaangeroerd staan, een repetitieweekend is immers bedoeld om te repeteren. En daar komen de Eendrachters dan ook zeker niet onderuit. Een lange karavaan van auto’s gaat zaterdagochtend vroeg richting de Witte Berg in Oud-Ootmarsum. Vrijwel de hele vereniging is aanwezig en klaar voor het ‘zware’ weekend dat komen gaat. Dat het tijdens een repetitieweekend de bedoeling is dat er gerepeteerd wordt is niet voor iedereen even duidelijk. Zo heeft Marjo haar klarinet helemaal niet meegenomen en moet terug naar Almelo om hem op te halen.
Er wordt gerepeteerd, gerepeteerd en nog eens gerepeteerd. Met z’n allen, of opgesplitst in hout en koper. Sunrise at Angel’s Gate is de uitdaging van het weekend, de Grand Canyon blijkt zo simpel nog niet. Maar zaterdag aan het einde van de middag is Gerard redelijk tevreden. Dat moet ook wel, want de embouchure is bij de meeste meer dan op. |
De tap mag open. Daar was het wachten op. ‘Nou, ik lust d’r ook wel eentje’, klinkt het. Een chinees buffet als bodem voor de GPS tocht die die avond nog zou komen. De tocht is op zich niet heel moeilijk, een rondje in het donker lopen aan de hand van zogenaamde waypunten. Behalve als je veroordeeld bent tot het meelopen in groep zes met Thea en Justin. Tot grote ontsteltenis van de rest van de groep, gaan ze er met het GPS apparaat vandoor en laten de groep vertwijfeld in het donkere bos alleen.
Karaoke houdt in dat er een liedje gedraaid wordt, waarvan de tekst op een scherm te zien is en dat die dan door één of eventueel meerdere personen in de microfoon meegezongen wordt. Het publiek juicht als het goed is en lacht uit als het slecht is. Behalve de jeugd had de rest van de Eendracht blijkbaar geen kaas gegeten van het fenomeen karaoke. Want vrijwel niemand heeft de microfoon gepakt om te zingen. Er werd een lange rij gevormd voor de bar, ingehaakt, en hard en vals meegezongen. Dat werd steeds leuker…
Het eerste vat is leeg…, het feest nog lang niet afgelopen. De ene na de andere Abba-klassieker wordt uit meer dan volle borst meegezongen. Een Idols-achtige afvalrace begint zich nu te voltrekken. Deelnemers vallen uit de race omdat ze het niveau niet meer aankunnen, te moe zijn of net iets te veel op hebben. Uiteindelijk blijft een groepje over, dat er voor kiest het de volgende repetitiedag erg moeilijk te krijgen. Resten van het Chinees buffet worden om vijf uur door André nog opgewarmd en Caja en Jeroen zakken tot grote hilariteit van de rest met z’n tweeën door een stoel. Tegen zessen is het feest dan toch echt definitief ten einde. |
|
Zondagochtend wordt de avond ervoor tijdens het ontbijt uitvoerig besproken. Alle verhalen vliegen over tafel, één ding is duidelijk niemand heeft nog heel veel zin in Angel’s Gate, Anthem of Hot Latin! Toch moet er nog even gerepeteerd worden, het is en blijft immers een repetitieweekend. Tegen een uur of één is het definitief klaar, Angel’s Gate klinkt nu als een waterval in plaats van een vulkaan. Hot Latin! Swingt en in Anthem zit meer gevoel. De feestcommissie is er in geslaagd om voor iedereen een fantastisch weekend te organiseren en krijgt een welverdiend applaus. Er zal minstens zo lang nagepraat worden over dit repetitieweekend als het vorige. Sommigen hebben hun reputatie verbeterd, andere hebben hem definitief aan gruzelementen geholpen. Gerard ziet het maandag erg scherp als het gesprek op kerkorgels komt. ‘Heeft iemand een kerkorgel..?’ Nee denk het niet, we hebben hier alleen maar drankorgels..!’
Eendracht haalt eerste prijs op concours
Door Yvonne Bosch, eerder verschenen in Twenth Ruiten Drie (november 2005)
Met twee bussen vertrokken de ruim vijftig muzikanten van Muziekvereniging de Eendracht afgelopen zaterdag vroeg in de ochtend naar Zaandam. Op het concours in het Zaantheater behaalde het Almelose harmonieorkest onder leiding van dirigent Gerard Grobben een eerste prijs met 83 punten. |
'Vannacht werd ik om drie uur wakker en dacht ik, nu heb ik er zin in!', zegt de zichtbaar opgeluchte dirigent Gerard Grobben na afloop van het optreden. Met de 83 punten en daarmee de eerste prijs in de derde divisie is hij tevreden. 'Ik ben er met veel vertrouwen naar toe gegaan, omdat de motivatie en de betrokkenheid van de leden goed is en met het aantal punten en het positieve juryrapport ben ik tevreden.'
Een half jaar is de Eendracht bezig geweest met de voorbereiding voor het concours. Er is een repetitieweekend georganiseerd en extra repetities gehouden om het gewenste niveau te bereiken. 'Daardoor is de groep de laatste maanden veel hechter geworden', vertelt Grobben. 'Dat is ook nodig, want in deze tijd is het belangrijk om de vereniging bij elkaar te houden'. Het gaan naar een concours is niet geheel een vrije keuze. 'Je moet minimaal om de vijf jaar naar een concours gaan anders degradeer je naar een lagere divisie. Maar aan de andere kant is een concours ook wel goed, het is een soort graadmeter, je weet weer waar je staat al blijft het een momentopname.'
De Eendracht bracht in de sfeervolle theaterzaal in Zaandam de muziekstukken Wilton Festival Overture van Philip Sparke en Tin Tin van Dirk Brossé ten gehore. De jury reageerde op de prestatie met termen als: 'het is een orkest met een mooie klank' en 'er zitten veel kwaliteiten in dit orkest'. |
De overwinning werd ’s avonds uitgebreid gevierd, waar voorzitter Ben Meijer nog even benadrukte dat het 12 jaar geleden was dat er een eerste prijs werd behaald. Wanneer de overwinningsroes is uitgewerkt gaat de Eendracht aan de slag met de voorbereidingen voor het voorjaarsconcert.
Ontworpen door H. Meijer, onderhouden door Gerben Penterman en gehost door Spin in het Web